زمینه و هدف: عفونت های باکتریایی از علل مهم تلفات و خسارات مالی در صنایع پرورش طیور به شمار می روند. با وجود نقش کلیدی آنتی بیوتیک ها در درمان این بیماری ها، افزایش چشمگیر مقاومت نسبت به آنها تهدیدی برای جوامع به حساب می آید. مطالعات متعددی در زمینه ی بررسی میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در گونه های مختلف باکتری های بیماری زای طیور انجام گرفته است.  هدف ما از انجام این مطالعه بررسی علل باکتریایی تلفات حاصل از مرغداری های شهرستان کازرون و همچنین ارزیابی حساسیت دارویی این باکتری ها بود.
مواد و روش ها: نمونه ها از تلفات ۱۱۸ فارم مرغداری صنعتی در اطراف شهرستان کازرون در طی سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بدست آمد. نمونه ها بر روی محیط کشت های مک کانکی  آگار و ائوزین متیلن بلو آگار کشت داده شدند. سپس حساسیت نمونه هایی که برای اشریشیا کولی مثبت شدند توسط آنتی بیوتیک های مختلف (انروفلوکسازین، اریترومایسین، اکسی تتراسیکلین، تیلوزین، جنتامایسین، داکسی سیکلین، دانوفلوکسازین، دی فلوکسازین، سولتریم، فلورفنیکل، فلومکوئین، فوزبک، کلرتتراسیکلین، کلیستین، لینکوسپکتین و نئومایسین) مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: از میان ۱۱۸ نمونه ی مورد بررسی ۱۰۰ نمونه آلوده به اشریشیا کولی بودند. ۱۰۰ نمونه از ۱۰۶ نمونه گرم منفی برای اشریشیا کلی مثبت بود. تمام نمونه ها به آنتی بیوتیک های نئومایسین، کلرتتراسیکلین، فلومکوئین، جنتامایسین و تیلوزین مقاوم بودند. همچنین ۹۹% و ۹۷% از نمونه های دارای اشریشیا کولی به ترتیب به لینکوسپکتین و دیفلوکسازین مقاوم بودند. بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی نمونه ها نسبت به آنتی بیوتیکهای فوزبک (۹۴%) و کلیستین (۹۰%) یافت شد.
نتیجه گیری: با توجه به افزایش مقاومت دارویی نسبت به آنتی بیوتیکهای متداول، روش های جایگزین جهت کاهش سرعت رشد مقاومت دارویی و همچنین کاهش مرگ و میر حاصل از آنها مورد نیاز است که از جمله ی آنها می توان به رعایت امنیت زیستی و استفاده از پروبیوتیکها و اسیدی فایرها جهت کاهش ابتلا به بیماری و نیاز به درمان آنتی بیوتیکی در طیور اشاره کرد.