زمینه و هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی زمان استئوژنز و توسعه استخوان‌های کمربند سینه‌ای، بال و مراکز استخوان‌سازی این نواحی در زمان پس از هچینگ در مینای معمولی (Acridotheres tristis) با استفاده از روش رادیوگرافی بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی بر روی مینا پس از جوجه ریزی انجام شد. ۱۴ مینا (۷ نر و ۷ ماده) در شرایط همسان و استاندارد پرورش یافتند و هر ۷ روز یکبار تا ۹۰ روزگی رادیوگرافی از استخوان‌های بال انجام شد. تکنیک به کار رفته شامل تهیه کلیشه‌های رادیوگرافی با فیلم نرمال رادیوگرافی بود. یافته‌ها: تمایز اسکلت بال در مینا با ظاهر شدن مراکزی از غضروف‌های نابالغ در دیافیز استخوان بازو، زندزیرین و زندزیرین در پایان هفته اول و نیز نواحی مچ دست در شروع هفته سوم آغاز گردید. توالی رشد در استخوان بازو، زندزیرین، زندزیرین، مچ دست، قلم‌های دست و انگشتان در طی مراحل مختلفی دیده شد. حداکثر رشد به میزان فعالیت غضروفی و مراحل استخوانی شدن مرتبط بود. استخوان بازو ارتباط رشد خود را با طول تمام بال و اسکلت بال ثابت نگاه می‌دارد اگرچه از پایان هفته سوم میزان رشد آن تقلیل یافت. در نمونه‌های بالغ فرمول بندهای انگشتان ناحیه حرکتی قدامی به طور معمول ۲:۲:۱ بود اما گاهاً نیز به فرمول ۱:۲:۱ کاهش می‌یافت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه زمان استئوژنز استخوان‌های بال مینا در روز ۷۰ بعد از هچینگ اتفاق می‌افتد و مغایرت‌های فراوانی که در گذشته در مورد این پرنده ذکر شده بوده را می‌توان مورد ارزیابی و مقایسه قرار داد همچنین در رابطه با زمان استئوژنز تفاوت معنی‌داری در بین پرنده‌های مینای نر و ماده مشاهده نشد.
زمینه و هدف: لنفوسارکوم به عنوان یکی از تومورهای شایع در سگها شناخته می‌شود. این نئوپلازی معمولاً کلیه‌ها را به صورت دو طرفه درگیر می‌کند. در این مطالعه گذشته‌نگر، نشانه ها و ویژگیهای اولتراسونوگرافی تومور لنفوسارکوم و همچنین نقش بیوپسی با سوزن نازک مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه پنج سگ ژرمن شپرد (۳ ماده و ۲ نر) با نشانه‌های بالینی درگیری کلیوی به روش سونوگرافی مورد بررسی قرار گرفت. پس از مشاهده نشانه‌های این بیماری مقادیر سرمی تیمیدین کیناز و لاکتات دهیدروژناز نیز در این نمونه‌ها اخذ و با سطوح سرمی این مواد در پنج سگ ژرمن شپرد سالم مقایسه شد. به منظور تشخیص قطعی لنفوسارکوم از کلیه سگ‌های بیمار نمونه بافتی تهیه شد و نتایج بدست آمده مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در ارزیابی اولتراسونوگرافی، اتساع لگنچه در همه نمونه‌ها مشاهده گردید. در چهار مورد از این بیماران بخش قشری کلیه از بخش مرکزی آن قابل تمایز نبود. بزرگ شدگی و تغییر شکل کلیه نیز به ترتیب در چهار و سه مورد رویت شد. همچنین در سه مورد کاهش موضعی اکوژنیسته کلیه‌ها مشاهده گردید. اخذ بیوپسی کلیه به روش آسپیراسیون با سوزن نازک در چهار مورد صورت گرفت و در تمام آن‌ها ابتلا به لنفوسارکوما تایید شد. بدلیل کم بودن نشانه‌های بالینی و پیش‌بالینی یکی از نمونه‌ها بررسی بافت‌شناسی در معاینه اولیه صورت نگرفت. اما پس از گذشت ۳۰ روز به دلیل افزایش نشانه‌های بدخیمی در این بیمار نمونه بیوپسی به کمک روش سونوگرافی اخذ و ابتلا به لنفوسارکوم تایید شد. نتیجه گیری: طبق یافته‌های بدست آمده علائم اولتراسونوگرافی مراحل اولیه لنفوسارکوم کلیه در سگ‌های ژرمن شپرد ممکن است چشمگیر نباشد. لذا لازم است در هنگام برخورد با حداقل نشانه‌های سونوگرافی در فواصل کمتر از ۳۰ روز معاینات دیگری انجام شود. همچنین انجام بیوپسی به وسیله آسپیراسیون با سوزن نازک در تشخیص این بسیار بیماری با ارزش می‌باشد.
