زمینه و هدف: عضله بالا کشنده مقعد یکی از دو عضله تشکیل دهنده دیافراگم لگنی می باشد، که از لحاظ آناتومی نقش مهمی در عوارضی مثل فتق ناحیه پرینه ایفا می کند. همچنین در پزشکی عارضه ای به نام سندرم عضله بالا کشنده مقعد تعریف می شود که ایجاد درد در ناحیه لگن و رکتوم می کند. بررسی شکل، اندازه و محل قرار گیری طبیعی این عضلات توسط مقطع نگاری کامپیوتری می تواند دریچه ای برای مطالعات آینده در بررسی عوارض این عضله به روش های تصویر برداری دیگر مانند اولتراسونوگرافی و تصویر برداری به روش شدت مغناطیسی باشد.
مواد و روش‏ ها: تعداد ۱۰ سگ نر و ۱۰ سگ ماده نژاد مخلوط بین ۱۵ تا ۲۰ کیلوگرم که از لحاظ بالینی کاملا سالم بودند انتخاب و مقطع نگاری کامپیوتری نیز از ناحیه محل این عضله تهیه شد. عضله بالاکشنده مقعد از لحاظ شکل و اندازه از محل شروع اتصال عضله به ناحیه اتصال آن بررسی شدند و اندازه های به دست آمده به روش های آماری Mann-Whitney و آزمون دقیق فیشر مورد بررسی آماری قرار گرفت.
یافته‏ ها: عضله بالا کشنده مقعد در سطح مقطع مفصل لگن به صورت دو طرفه و قرینه در جوانب رکتوم قرار داشت و از محور استخوان ایلیوم تا زائده همال مهره ۴ دمی قرار گرفته بود. طول عضله بالا کشنده مقعد پس از مقایسه اندازه های این عضله در سمت چپ و راست در جنس ماده ۵/۴ سانتی متر و در جنس نر ۹/۴ سانتی متر بود (۰,۰۵>p)
نتیجه ‏گیری: مطالعه نشان داد که عضله بالا کشنده مقعد در سگ‌ها ساختاری متقارن دارد و اختلاف جزئی در طول آن بین نرها و ماده‌ها وجود دارد. این نتایج می‌توانند مبنایی برای تحقیقات آینده در زمینه بیماری‌های مرتبط با این عضله و بهبود روش‌های تصویربرداری مانند اولتراسونوگرافی و MRI باشد.