Mendeley  

Zotero  

Parhizkari M S, Olyaei A. A Survey into the Prevalence of Ectoparasites of Free-Range Chickens and Pigeons in Qom Province. J Altern Vet Med 2018; 2 (4) :219-231
URL: http://joavm.kazerun.iau.ir/article-1-40-fa.html

جهت بررسی میزان آلودگی انگل های خارجی ماکروسکوپیک مرغ های بومی و کبوترهای استان قم، از دی ماه 1395 تا شهریور1396، 300 قطعه مرغ بومی و 300 قطعه کبوتراز بخش مرکزی، سلفچگان، جعفریه، کهک و خلجستان به صورت اتفاقی انتخاب و بررسی شدند. از بخش مرکزی 200 پرنده و از سایر مناطق ذکر شده هر کدام 100 پرنده مورد بررسی قرار گرفتند. از 300 قطعه مرغ بومی، 202 قطعه (67/33%) آلوده و 98 پرنده (32/67%) فاقد آلودگی بودند. همچنین از 300 کبوتر، 218 کبوتر (72/66%) آلوده و 82 قطعه (27/34%) فاقد آلودگی انگل خارجی بودند. بیشترین درصد آلودگی مرغ های بومی و کبوترها در بخش سلفچگان به ترتیب با 90 و 84 درصد و همچنین کمترین درصد آلودگی مرغ بومی در بخش مرکزی (43%) و کمترین آلودگی کبوترها مربوط به بخش جعفریه (66%) بود. در بررسی کلی پرندگان مورد مطالعه در بخش های مورد بررسی، بیشترین آلودگی، مربوط به سلفچگان با 87% و کمترین آلودگی مربوط به بخش مرکزی با 44% بود. از نظر جنس و گونه انگل های جداشده از مرغ های بومی منوپون گالینه، مناکانتوس استرامینوس، گونیوئیدس دیس ملیس، لیپروس کاپونیس و کوکلوتوگاستر هتراگرافوس شپش های جدا شده بودند. همچنین کنه های آرگاس پرسیکوس نیز از مرغ های بومی جدا شد. لارو مگس نیز در چندین مورد از لانه و محل نگهداری جدا شد.بالاترین آلودگی (69 درصد) مربوط به منوپون گالینه و کمترین آلودگی مربوط به گونیوئیدس (5%) تعیین گردید. همچنین از کبوترهای مورد مطالعه، شپش¬های منوپون گالینه، لیپروس کاپونیس، و مناکانتوس استرامینوس و کنه نرم آرگاس پرسیکوس جدا شد. بالاترین آلودگی مربوط به شپش منوپون (53%) و کمترین آلودگی مربوط به مناکانتوس (14%) تعیین گردید.