logo
دوره 3، شماره 7 - ( زمستان 1399 )                   جلد 3 شماره 7 صفحات 413-401 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Emami A, Khedmati S R. Evaluation of the uncommon bacterial pathogens in urogenital infection of patients referred to Iran Hospital with phenotypic and molecular methods. J Altern Vet Med 2020; 3 (7) :401-413
URL: http://joavm.kazerun.iau.ir/article-1-25-fa.html
امامی امیر، خدمتی سید رضا. بررسی عوامل باکتریایی غیر‌شایع ایجادکننده عفونت مجاری ادراری و تناسلی در مراجعه‌کنندگان به بیمارستان ایران با روش مولکولی. مجله طب دامپزشکی جایگزین. 1399; 3 (7) :401-413

URL: http://joavm.kazerun.iau.ir/article-1-25-fa.html


1- استادیار، بخش میکروب شناسی، مرکز تحقیقات سوختگی و ترمیم زخم، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران
2- کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس شیراز، ایران ، s.reza.khedmati@Gmail.com
چکیده:   (288 مشاهده)
زمینه و ﻫﺪف: یکی از شایع­ترین عفونت­ها بخصوص از نوع عفونت بیمارستانی در انسان، عفونت مجاری ادراری (UTI) است. عوامل ایجاد­کننده UTI شامل باکتری­ها، قارچ­ها و ویروس­ها است. باکتری­ها بخصوص اشریشیا کلی با حدود 85% شایع­ترین عامل ایجاد­کننده این نوع عفونت است. سایر باکتری­ها شامل کلبسیلا، اینتروکوکوس، سودوموناس، استافیلوکوکوس، پروتئوس، نایسریا، مایکوپلاسما و کلامیدیا هستند. هدف این تحقیق بررسی شیوع باکتری­های غیرشایع در بروز UTI، با استفاده از روش­های تشخیص فنوتیپی و ملکولی(PCR) می باشد.
ﻣﻮاد و روﺷﻬﺎ: در این تحقیق طی شش­ ماه، ۲۳۵ نمونه ادرار از مراجعین به بیمارستان ­ایران شیراز که علائم UTI داشتند، جمع­آوری و همزمان با کشت میکروبی در آزمایشگاه، استخراج DNA با استفاده از کیت­های استخراج انجام و آزمایش PCR با پرایمرهای اختصاصی برای تشخیص این باکتری­ها در هر نمونه انجام شد.
یافته‏ ها: از 235نمونه، ۱۳۷ نمونه (29/58%) حاوی باکتری­های غیرشایع UTI بودند. شیوع باکتری­های غیرشایع به ترتیب بدین شرح بود: سودوموناس­آئرژینوزا ۷۴ نمونه (4/31%)، اینتروکوکوس­فکالیس ۶۱ نمونه (9/25%)، کلبسیلا­پنومونیه ۳۲ نمونه (6/13%)، استافیلوکوکوس­ساپروفتیکوس ۲۴ نمونه (2/13%)، پروتئوس­میرابیلیس ۱۳ نمونه (5/5%)، نایسریا­گنوره­آ ۷ نمونه (9/2%)، کلامیدیا­تراکوماتیس و مایکوپلاسما هر کدام ۵ نمونه (1/2%). با روش معمول آزمایشگاهی (تشخیص فنوتیپی) فقط 7/19% از نمونه­های حاوی باکتری غیرشایع تشخیص داده­ شد.
ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی: میزان شیوع این باکتری­ها با توجه به موقعیت جغرافیایی، سطح بهداشت، کنترل بهداشت و سطح فرهنگ هر کشور متفاوت می­باشد و تأخیر در شناسایی دقیق این باکتری­ها باعث افزایش مقاومت باکتریایی نسبت به آنتی بیوتیک­های تجویزی توسط پزشک می­شود.
متن کامل [PDF 754 kb]   (148 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: میکروبیولوژی
دریافت: 1399/4/11 | پذیرش: 1399/7/23 | انتشار: 1399/10/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.