دوره 7، شماره 22 - ( پاییز 1403 )
جلد 7 شماره 22 صفحات 1332-1321 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Golbouy Daghdari S, Tehrani A A. Comparative Evaluation of Silver and Zinc Oxide Nanoparticles in Healing of Staphylococcus aureus-Infected Wounds: A Preclinical Study. J Altern Vet Med 2024; 7 (22) :1321-1332
URL: http://joavm.kazerun.iau.ir/article-1-186-fa.html
URL: http://joavm.kazerun.iau.ir/article-1-186-fa.html
گلبوی داغداری شبنم، تهرانی علی اصغر. ارزیابی مقایسه‌ای نانوذرات نقره و اکسید روی در ترمیم زخم‌های آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس: مطالعه پیش بالینی. مجله طب دامپزشکی جایگزین. 1403; 7 (22) :1321-1332
1- گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران ، shabnam.golbouy@gmail.com
2- گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
2- گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده: (52 مشاهده)
زمینه و هدف: عفونت‌های پوست و زخم که توسط استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می‌شوند، به دلیل افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی نیازمند راهکارهای درمانی جایگزین هستند. این مطالعه با هدف مقایسه و ارزیابی تأثیر نانوذرات اکسید روی (ZnONPs) و نانوذرات نقره (AgNPs) در محدوده 20 تا 30 نانومتر بر روند ترمیم زخم‌های عفونی انجام شد.
مواد و روش ها: چهل و هشت موش نر به‌طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. زخم‌های تمام ضخامت پوستی در پشت حیوانات تحت بیهوشی ایجاد شد و سپس با سوسپانسیون باکتریایی استافیلوکوس اورئوس با غلظت CFU/ml ۱۰۸ آلوده گردیدند. درمان‌های موضعی شامل ۴۰ میکرولیتر ZnONPs، ۴۰ میکرولیتر AgNPs، تتراسایکلین و سرم نمکی در بستر زخم‌ها اعمال شد. نظارت ماکروسکوپی و بررسی‌های هیستوپاتولوژیک در روزهای ۷، ۱۴ و ۲۱ برای ارزیابی بازسازی اپیتلیوم، التهاب و رگزایی انجام شد. اثر بخشی ضدباکتریایی با تعیین MIC سنجیده شد و برای تحلیل آماری از نرم‌افزار SPSS استفاده گردید.
یافته ها: نتایج MIC نشان‌دهنده تفاوت معنادار در فعالیت ضدباکتریایی بود، به‌طوری‌که AgNPs با غلظت 3/91 میکروگرم/میلی‌لیتر و ZnONPs با غلظت ۱۲۵ میکروگرم/میلی‌لیتر نشان دادند که AgNPs در غلظت‌های پایین‌تر از کارایی بالاتری برخوردار است. در بررسی ماکروسکوپی زخم‌ها، هر دو نانوذره AgNPs و ZnONPs تسریع قابل‌توجهی در بسته شدن زخم‌ها نشان دادند که به‌طور معناداری از گروه کنترل منفی (p<0.05) پیشی گرفتند. با این حال، در تحلیل‌های هیستوپاتولوژیک تمایز دقیقی مشاهده شد؛ هرچند که هر دو نانوذره به‌طور مشابهی در کاهش التهاب مؤثر بودند، ZnONPs اثرات بهتری در بازسازی اپیتلیوم و رگزایی بدون ایجاد سمیت سلولی نسبت به سایر گروه‌ها نشان دادند.
نتیجه گیری: این مطالعه نتیجه‌گیری می‌کند که AgNPs عوامل ضدباکتریایی قوی هستند، در حالی که ZnONPs به‌طور قابل‌توجهی به بهبود ترمیم زخم کمک می‌کنند. تحلیل مقایسه‌ای بین این دو نانوذره بینش‌های ارزشمندی در رابطه با مدیریت زخم فراهم می‌آورد که نقاط قوت خاص هر نانوذره را مد نظر قرار می‌دهد. تحقیقات و کاربردهای بالینی آینده می‌توانند از این نتایج درمانی در پژوهشهای مختلف ترمیم زخم بهره‌مند شوند.
مواد و روش ها: چهل و هشت موش نر به‌طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. زخم‌های تمام ضخامت پوستی در پشت حیوانات تحت بیهوشی ایجاد شد و سپس با سوسپانسیون باکتریایی استافیلوکوس اورئوس با غلظت CFU/ml ۱۰۸ آلوده گردیدند. درمان‌های موضعی شامل ۴۰ میکرولیتر ZnONPs، ۴۰ میکرولیتر AgNPs، تتراسایکلین و سرم نمکی در بستر زخم‌ها اعمال شد. نظارت ماکروسکوپی و بررسی‌های هیستوپاتولوژیک در روزهای ۷، ۱۴ و ۲۱ برای ارزیابی بازسازی اپیتلیوم، التهاب و رگزایی انجام شد. اثر بخشی ضدباکتریایی با تعیین MIC سنجیده شد و برای تحلیل آماری از نرم‌افزار SPSS استفاده گردید.
یافته ها: نتایج MIC نشان‌دهنده تفاوت معنادار در فعالیت ضدباکتریایی بود، به‌طوری‌که AgNPs با غلظت 3/91 میکروگرم/میلی‌لیتر و ZnONPs با غلظت ۱۲۵ میکروگرم/میلی‌لیتر نشان دادند که AgNPs در غلظت‌های پایین‌تر از کارایی بالاتری برخوردار است. در بررسی ماکروسکوپی زخم‌ها، هر دو نانوذره AgNPs و ZnONPs تسریع قابل‌توجهی در بسته شدن زخم‌ها نشان دادند که به‌طور معناداری از گروه کنترل منفی (p<0.05) پیشی گرفتند. با این حال، در تحلیل‌های هیستوپاتولوژیک تمایز دقیقی مشاهده شد؛ هرچند که هر دو نانوذره به‌طور مشابهی در کاهش التهاب مؤثر بودند، ZnONPs اثرات بهتری در بازسازی اپیتلیوم و رگزایی بدون ایجاد سمیت سلولی نسبت به سایر گروه‌ها نشان دادند.
نتیجه گیری: این مطالعه نتیجه‌گیری می‌کند که AgNPs عوامل ضدباکتریایی قوی هستند، در حالی که ZnONPs به‌طور قابل‌توجهی به بهبود ترمیم زخم کمک می‌کنند. تحلیل مقایسه‌ای بین این دو نانوذره بینش‌های ارزشمندی در رابطه با مدیریت زخم فراهم می‌آورد که نقاط قوت خاص هر نانوذره را مد نظر قرار می‌دهد. تحقیقات و کاربردهای بالینی آینده می‌توانند از این نتایج درمانی در پژوهشهای مختلف ترمیم زخم بهره‌مند شوند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
میکروبیولوژی
دریافت: 1403/4/30 | پذیرش: 1403/7/29 | انتشار: 1403/9/10
دریافت: 1403/4/30 | پذیرش: 1403/7/29 | انتشار: 1403/9/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |